Ο καλπασμός των αμνών-Στέφανος Παπαδόπουλος

 



Στη σημερινή μας παρέα ο κύριος Στέφανος Παπαδόπουλος θα μας μιλήσει για το βιβλίο

του με τον τίτλο: Ο καλπασμός των αμνών που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις ΔΕΡΕ.

 

1.Καλώς ορίσατε. Σας ευχαριστούμε πολύ. Μιλήστε μας για το συγγραφικό σας έργο.

 

  Εγώ σας ευχαριστώ πολύ για την πρόσκληση, και την ευκαιρία να μιλήσω για το έργο μου.

  Μου πήρε πολλά χρόνια για να αποφασίσω να εκδώσω το πρώτο μου βιβλίο. Ωστόσο, ήταν πάντα ξεκάθαρο για εμένα πως αν μια μέρα έβγαζα ένα βιβλίο, θα ήταν ένα παιδικό παραμύθι. Ο λόγος είναι πως λατρεύω τα παιδιά και τις φανταστικές ιστορίες. Επίσης μου αρέσει, και το βρίσκω σημαντικό, να μοιραζόμαστε με τις νέες γενιές τις διδαχές και τις αξίες της ζωής μας.

  Έτσι το 2015 γεννήθηκε «Η παχουλή βατραχίνα». Ύστερα ήρθαν άλλα επτά παιδικά βιβλία, και το 2019 θέλοντας να απευθυνθώ και στους γονείς των παιδιών, με τα ίδια θέματα, αλλά με μια πιο ώριμη προσέγγιση, εξέδωσα το πρώτο μου έργο για «μεγάλους», το «κοσμικό βαλς». 

  Ο «καλπασμός των αμνών» είναι το δεύτερο μου μυθιστόρημα ενηλίκων.

 

2. Ποια είναι η υπόθεση της ιστορίας που διαδραματίζεται στο βιβλίο σας;

 

  «Ο καλπασμός των Αμνών» είναι μια τραγική ιστορία προδοσίας, εκδίκησης, μεταμέλειας και εξιλέωσης. Όλο το σκηνικό διαδραματίζεται σε μια βροχερή και σκοτεινή πόλη του Βελγίου που δίνει ένα «νουάρ» κάδρο στο δράμα.

  Οι πρωταγωνιστές προσπαθούν αρχικά να ξεφύγουν από τη μοίρα τους, όμως έπειτα από πολλές επίπονες δοκιμασίες καταλαβαίνουν πως είναι παγιδευμένοι μέσα στα τείχη της πόλης και τα τείχη της ζωής τους, και πως ο μόνος τρόπος για να λυτρωθούν είναι να έρθουν επιτέλους αντιμέτωποι με τους φόβους τους.

 

3. Ποιο ήταν το κίνητρο που σας ώθησε να γράψετε το συγκεκριμένο βιβλίο;

 

  Ήθελα να γράψω ένα βιβλίο για την αμαρτία και την συγχώρεση των ανθρώπων που ζουν στην σκοτεινή πλευρά της ζωής. Γι’ αυτό και στο μυθιστόρημα μου δεν υπάρχει ο «καλός της ιστορίας». Ακόμη κι ο Άντριαν, ειδικά ο Άντριαν, ο πληρωμένος δολοφόνος, κεντρικός πρωταγωνιστής του έργου μου, είναι ένας σκληρός και βίαιος άνθρωπος. Όμως, μέσα από την αγάπη και τον σεβασμό που νιώθει για τη Χάνα, μια πόρνη πρόσφυγας από τη Συρία, προσπαθεί, έστω την ύστατη στιγμή, να εξιλεωθεί για τις περασμένες του αμαρτίες. Την ίδια διαδρομή ακολουθούν και οι υπόλοιποι χαρακτήρες της ιστορίας, σε διαφορετικό βαθμό ο καθένας.

 

 

4. Σε ποια κατηγορία της λογοτεχνίας θα μπορούσε να ταξινομηθεί;

 

  Θεωρώ πως «ο καλπασμός των αμνών» είναι ένα τραγικό θρίλερ, με «νουάρ» ατμόσφαιρα, όπου εναλλάσσονται έντονη δράση, σασπένς, και βαθιά ανάλυση της ψυχολογίας των κινήτρων, και των αποφάσεων των χαρακτήρων. Φυσικά δεν λείπουν και οι αναφορές στις δύσκολες συνθήκες επιβίωσης στα χαμηλά στρώματα της αστικής ζωής που θα μπορούσαν να κατατάξουν το βιβλίο και στα κοινωνικά δράματα.

  Αναμφίβολα, είναι ένα βιβλίο σκληρό και παραστατικό, όχι όμως και «ανελέητο», θα έλεγα.

  Σκοπός μου ήταν επίσης να μη θυσιάσω τη γλώσσα στον βωμό της περιπέτειας, αλλά ταυτόχρονα και να μη χαθεί η ουσία της πλοκής και των διδαχών σ’ έναν στείρο λαβύρινθο των λέξεων.

 

5.Με ποιον πρωταγωνιστή ή πρωταγωνίστρια αντίστοιχα που αναφέρονται στο βιβλίο ταυτίζεστε περισσότερο;

 

  Όπως και στο «κοσμικό βαλς», το προηγούμενο μου μυθιστόρημα ενηλίκων, υπάρχουν αρκετοί «συμπρωταγωνιστές» στο βιβλίο μου. Και όπως και στο «κοσμικό βαλς», όλοι έχουν κάτι από εμένα μέσα τους. Φυσικά, ούτε δολοφόνος υπήρξα ποτέ, ούτε πόρνη, ούτε κληρικός ή επιθεωρητής. Όμως προσπάθησα να μπω «στο πετσί του ρόλου» του κάθε χαρακτήρα ώστε να μη μοιάζουν με δισδιάστατες άψυχες καρικατούρες.

  Θα τολμούσα να πω πως τους «αγαπώ» όλους τους «ήρωες» μου, παρ’ όλες τις αμαρτωλές τους πράξεις, όπως συνεχίζεις ν’ αγαπάς τα παιδιά σου, ακόμα κι αν έχει παραστρατήσει.

  Για μένα είναι όλοι τους «ζωντανοί», γι’ αυτό και δεν έχει τόσο σημασία αν θα τους συγχωρέσω εγώ για τις πράξεις τους, αλλά αν θα συγχωρέσουν οι ίδιοι τον εαυτό τους.

 

6. Ποια είναι τα μηνύματα που θέλετε να κάνετε γνωστά στους αναγνώστες σας;

 

  Τρία είναι τα κεντρικά μηνύματα που προσπαθώ να μοιραστώ με τους αναγνώστες.

  Το πρώτο είναι πως ποτέ δεν είναι ποτέ αργά για να μετανιώσεις για τις πράξεις σου, για να ζητήσεις συγχώρεση από τους άλλους, αλλά και από τον εαυτό σου, και για να προσπαθήσεις να διορθώσεις τα κακώς κείμενα του παρελθόντος σου.

 Το δεύτερο είναι πως οι αόρατοι δεσμοί που ενώνουν τους ανθρώπους είναι αυτοί που τους κάνουν πιο δυνατούς και τους επιτρέπουν να αντιμετωπίσουν από κοινού τα «θηρία» της ζωής.

  Τέλος, κάνεις δεν πρέπει να κρίνεται από την εμφάνιση του, τις προτιμήσεις του ή την καταγωγή του, αλλά αποκλειστικά και μόνο από τις πράξεις του. Αυτό που ονομάζουμε σήμερα αποδοχή της διαφορετικότητας.

 

7. Η Χάνα, μία από τις ηρωίδες σας, δεν πιστεύει στις συμπτώσεις της ζωής. Μονάχα πιστεύει στη δύναμη της συγχώρεσης και στη δυνατότητα της απολύτρωσης, Θέλετε να

σχολιάσετε την παραπάνω άποψη;

 

  Ανέκαθεν πίστευα πως ο καθένας από εμάς είναι, σ’ ένα μεγάλο βαθμό, υπεύθυνος γι’ αυτά που του συμβαίνουν στη ζωή. Θεωρώ πως η επίκληση στη μοίρα, ειδικά την «κακή», είναι συνήθως μια φτηνή δικαιολογία για τις δικές μας λανθασμένες αποφάσεις ή τη δική μας αδράνεια. Πιστεύω λοιπόν πως την μοίρα μας εμείς την προκαλούμε, και πως οι συναντήσεις που κάνουμε δεν είναι τυχαίες.  Όσον αφορά τη συγχώρεση, η δύναμη της προέρχεται για εμένα από το γεγονός πως δεν απελευθερώνει μόνο τον θύτη από τις τύψεις, αλλά και το θύμα (κυρίως το θύμα) από τον «καρκίνο» του μίσους και της ανάγκης για εκδίκηση. Στην ουσία, η συγχώρεση είναι μια διπλή αμφίδρομη απολύτρωση.

 

 

8. Στο οπισθόφυλλο του βιβλίου ο αναγνώστης συναντάει την παρακάτω φράση: «Κι αν ο Άνθρωπος έχει ψυχή τότε την πουλάει τόσο φθηνά που ακόμα και ο Διάβολος έχει πάψει να ενδιαφέρεται γι' αυτήν.»  Ποια είναι η γνώμη σας;

 

  Το να μην πουλάς την ψυχή σου, όποιο κι αν είναι για σένα το τίμημα, έχει ένα όνομα, λέγεται αξιοπρέπεια. Και για εμένα η αξιοπρέπεια, είναι ότι πολυτιμότερο για τον άνθρωπο. Χωρίς αυτήν, τίποτα δεν τον ξεχωρίζει από τα ζώα. Δεν λένε εξάλλου  τυχαία πως ο καθένας αξίζει όσο και ο λόγος του. Δυστυχώς η καταναλωτική κοινωνία προσπαθεί να μας πείσει για την υπέρτατη αξία των αντικειμένων, και κατ’ επέκταση του χρήματος που είναι απαραίτητο για να τα αποκτήσει κανείς. Κατά τη γνώμη μου, για τον άνθρωπο, ως κοινωνικό ον με συνείδηση και ηθικές αξίες, η τήρηση του λόγου του θα όφειλε να είναι το υπέρτατο αγαθό. Εξάλλου, το να έχεις αξιοπρέπεια σημαίνει πρωτίστως να σέβεσαι και να αγαπάς τον ίδιο σου τον εαυτό, το οποίο είναι για εμένα η προϋπόθεσή για να μπορέσεις να σεβαστείς και να αγαπήσεις τους άλλους.

 

9. Ποιοι είναι οι συνοδοιπόροι –συνταξιδιώτες που σας βοήθησαν στην ολοκλήρωση του

συγκεκριμένου συγγραφικού ταξιδιού;

 

  Ήμουν καταρχάς τυχερός που στη δημιουργία του βιβλίου αυτού –όπως και σε όλα τα προηγούμενα- είχα πρώτα απ’ όλα την απόλυτη στήριξη, συμπαράσταση και κατανόηση της οικογένειας μου. Για παράδειγμα, ο γιος μου ο μικρός είναι αυτός που βρήκε την εικόνα του εξωφύλλου. Ύστερα, η επιμελήτρια μου, αγάπησε τόσο πολύ το κείμενο μου που το πρόσεξε στην παραμικρή του λεπτομέρεια, είτε αυτή αφορούσε την συνοχή της πλοκής, είτε την ορθότητα της γλώσσας. Τέλος, η εκδότρια μου (και σύζυγος μου) που είναι πάντα ο πιο αυστηρός κριτής μου ώστε να μην εκτεθώ, παρακολούθησε όλη τη διαδρομή γραφής του βιβλίου, εγκρίνοντας ένα ένα το κάθε κεφάλαιο.

 

10. Οι αναγνώστες που μπορούν να βρουν το βιβλίο;

Οι αναγνώστες που επιθυμούν να προμηθευτούν το βιβλίο μπορούν:

- είτε να το παραγγείλουν από το ηλεκτρονικό κατάστημα των εκδόσεων ΔΕΡΕ: www.ekdoseisdere.com

- είτε να επικοινωνήσουν τηλεφωνικά με τις εκδόσεις στον αριθμό: 2106005910,

- είτε φυσικά να το ζητήσουν από οποιοδήποτε βιβλιοπωλείο της χώρας.


Ευχαριστούμε πολύ. Να είστε καλά και το βιβλίο να είναι καλοτάξιδο.

 Σας ευχαριστώ πολύ για τη φιλοξενία, όπως και για τις ευχές σας για την πορεία του βιβλίου μου.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Η Ευχή της Γιαγιάς-Κυριακή Κηρυττοπουλου

Ξεθωριασμένες Πεταλούδες -Συλλογικό Έργο

Η καθημερινότητα ενός ιδιαίτερου παιδιού :Αικατερίνη Χριστοπούλου