Μαθαίνω να προστατεύω τον εαυτό μου-Λευκοθέα Μαρία Γκολγκάκη ,Μιχάλης Κυριακίδης

 

 

Στην παρέα μας οι συγγραφείς κυρία Λευκοθέα Γκολγκάκη και ο κύριος Μιχάλης Κυριακίδης θα μιλήσουν για το βιβλίο τους με τον τίτλο: Μαθαίνω να προστατεύω τον εαυτό μου που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Υδροπλάνο.

1.Καλώς ορίσατε. Σας ευχαριστούμε πολύ. Μιλήστε μας για το συγγραφικό σας έργο.

Λ.Γ. Εμείς σας ευχαριστούμε για το βήμα που μας δίνετε να μιλήσουμε για το παιδικό αυτό βιβλίο. Νομίζω πως ο τίτλος μιλάει από μόνος του. Ένα βιβλίο που δίνει τη δυνατότητα στους μικρούς μας φίλους, να αποκτήσουν τις γνώσεις που χρειάζονται για να ενημερωθούν σε θέματα που σχετίζονται με:  την ασφαλή χρήση του διαδικτύου, τον σχολικό εκφοβισμό, τα όρια που πρέπει να θέτει ένα παιδί σε σχέση με το σώμα του, την αναγνώριση και αντιμετώπιση αγνώστων αλλά και οικείων προσώπων, που επιχειρούν να εκμεταλλευτούν την παιδική αθωότητα, την διαχείριση καταστάσεων εκτάκτου ανάγκης (σεισμός - φωτιά) κ.α.. Όπως βλέπετε, όλα υψίστου σημασίας.

Μ.Κ Το βιβλίο αυτό είναι ένα από τα μεγαλύτερα μαθήματα που μας δίδαξε η ζωή. Είναι ένα  κομμάτι της καθημερινότητας ενός μικρού παιδιού, με πολλά ερεθίσματα και νέες πληροφορίες. Μέσα από την εκπαίδευση και το παιχνίδι βοηθά  τους γονείς να έρθουν πιο κοντά στο παιδί, και το παιδί να έχει και τον χώρο αλλά και τον χρόνο να ανοίγεται περισσότερο, στα προβλήματα που αντιμετωπίζει καθημερινά  στο σχολείο, παιδική χαρά κτλ..

 

2.Ποιο ήταν το ερέθισμα που σας οδήγησε στη συγγραφή του συγκεκριμένου βιβλίου;

Λ.Γ Ο κύριος Κυριακίδης ειδικεύεται σε θέματα αυτοάμυνας με πολυετή εμπειρία και μάλιστα με μεγάλη επιτυχία σε αυτό που κάνει. Όσον αφορά σε εμένα, σκέφτηκα πως πρέπει οπωσδήποτε αυτά που με απασχολούν κάθε μέρα ως μητέρα, αυτά που απασχολούν κάθε γονιό δηλαδή, ας μη γελιόμαστε, να τα κάνω βιβλίο. Ως εκπαιδευτικός αλλά και ως μητέρα, καλούμαι να επιστήσω  την προσοχή στα παιδιά σε θέματα που έχουν να κάνουν με την ασφάλεια τους. Δεν θα ξεχάσω ποτέ την πρώτη φορά που μαθήτρια μου, νεαρή ενήλικας μάλιστα, μπήκε στην τάξη με κλάματα, καθώς ερχόμενη στο μάθημα, της επιτέθηκαν για να της πάρουν το κινητό. Παρόμοια περιστατικά συμβαίνουν διαρκώς, δυστυχώς. Ας μου συγχωρεθεί η έκφραση, όμως, από τη στιγμή που ένα παιδί βγαίνει από την κοιλιά της μάνας του, είναι  εκτεθειμένο σε κινδύνους.   

Μ.Κ.Το ερεθίσματα ήταν και είναι η κακοποίηση τν παιδιών και σωματικά αλλά κυρίως ψυχικά.. σαν εκπαιδευτής έχω έρθει πολλές φορές αντιμέτωπος με τέτοιες περιπτώσεις λεκτικής βίας, μπουλιγκ, ξύλο κτλ. Και σε ενήλικες με θύματα βιασμού και ξυλοδαρμού (άλλο κεφάλαιο αυτό)αλλά πιάνουμε το πρόβλημα απ την πιο ευάλωτη ομάδα που είναι τα παιδιά..

 

 3.Ήταν εύκολη  η ταύτιση των προσωπικών  σας ιδεών και η μεταξύ σας συνεργασία;

Μ.Γ.Το βιβλίο γράφτηκε κατά τη διάρκεια της πρώτης καραντίνας, πράγμα το οποίο σήμαινε πως δεν μπορούσαμε να έχουμε συχνή επικοινωνία τουλάχιστον όπως θα θέλαμε. Θυμάστε τους περιορισμούς σε σχέση με τη μετακίνηση εκείνη την περίοδο. Ωστόσο, είχαμε τη δυνατότητα να επικοινωνήσουμε κάποιες φορές μέσω βιντεοκλήσης.

Μ.Κ. Ναι πολύ  εύκολη γιατί είχαμε τον ίδιο σκοπό, να μάθει το παιδί να προστατεύει τον εαυτό του...Σε έναν κοινό σκοπό σαν αυτόν δε νομίζω ότι θα ήταν δύσκολη η ταύτιση των ιδεών μας..

 

4. Σε ποιες ηλικίες θεωρείτε ότι είναι κατάλληλο το βιβλίο;

Λ.Γ  Όλα τα παιδιά, ανεξαρτήτου ηλικίας έχουν δικαίωμα να νιώθουν ασφαλή και οι γνώσεις που τους προσφέρει το «Μαθαίνω…» αποτελούν ένα καλό εφόδιο ως προς αυτή την κατεύθυνση. Με αυτή τη λογική, ακόμη και τα μεγάλα παιδιά, βάζω μέσα και τους ενήλικες, θα διαπιστώσουν πως έχουν πράγματα να πάρουν από αυτό το βιβλίο.

Μ.Κ  Από  την ηλικία που το παιδί θα μπορεί να ξεχωρίσει το αριστερό με το δεξί μέχρι και 10-11ετών..

 

 

5. Το βιβλίο είναι ένα παραμύθι μέσα από το οποίο τα παιδιά μαθαίνουν κανόνες για την ασφάλειά τους;

Λ.Γ.Όχι, παραμύθι δεν θα έλεγα πως είναι. Όμως, είναι ένας πολύ καλός οδηγός, που παρουσιάζεται με τη μορφή αφήγησης την οποία την κάνουν ο Άρης και η Ινώ, οι κεντρικοί χαρακτήρες του βιβλίου. Σε καμία περίπτωση βέβαια δεν έχει τη μορφή εγχειριδίου. Κάθε άλλο μάλιστα και σε αυτό βοηθούν αρκετά οι παρομοιώσεις που χρησιμοποιούν οι δυο ήρωες. Τα παιδιά, με αυτό τον τρόπο, δημιουργούν εικόνα στο μυαλό τους, το οποίο είναι μείζονος σημασίας. Για παράδειγμα, στο κεφάλαιο που σχετίζεται με την σωστή χρήση και τους κινδύνους του διαδικτύου, η αναφορά στην Κοκκινοσκουφίτσα και στον κακό λύκο, εξυπηρετεί θαυμάσια αυτό τον σκοπό. Χαρακτηριστική είναι η εικόνα, όπου ένας λύκος ντυμένος με κόκκινο μανδύα, βρίσκεται να συνομιλεί με ένα αγόρι,  στην πόρτα ενός σπιτιού. Το νόημα είναι ξεκάθαρο. 

Μ.Κ Δεν θα το έλεγα παραμύθι αλλά ένα εκπαιδευτικό υλικό το οποίο δίνει βασικές αρχές μέσα από το παιχνίδι..

6. Εκτός από το παραμύθι τι άλλο περιλαμβάνει το βιβλίο;

Λ.Γ.Στο τέλος του βιβλίου υπάρχει ένα ερωτηματολόγιο για τα παιδιά, χρήσιμες συμβουλές για τους κηδεμόνες και τέλος τηλέφωνα γραμμών στήριξης που απαντούν σε τέτοια θέματα.

Μ.Κ Περιλαμβάνει τα βασικά από ένα σεισμό,μια φωτιά,από έναν άγνωστο που θα πλησιάσει το παιδί,αν χαθεί τι πρέπει να κάνει κτλ,κι όλα αυτά γίνονται μέσα από ένα παιχνίδι ερωτήσεων και απαντήσεων..

 

7. Θα μπορούσε το βιβλίο να χρησιμοποιηθεί από τους εκπαιδευτικούς ως ένα εκπαιδευτικό μέσο;

Λ.Γ Σαφώς, γι’ αυτό το λόγο έχω επισκεφτεί αρκετά σχολεία με προτροπή των ίδιων των εκπαιδευτικών οι οποίοι είναι πολύ ευαίσθητοι σε όλα αυτά τα θέματα και κάνουν ό,τι περνά από το χέρι τους, δίνουν καθημερινό αγώνα για να διασφαλίσουν την προστασία των παιδιών και την πάταξη φαινομένων όπως ο σχολικός εκφοβισμός. 

Μ.Κ Ναι ναι θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί πολύ εύκολα από εκπαιδευτικούς..άλλωστε κι έναν παρόμοιο τρόπο εκπαίδευσης έχουν και στην Ιαπωνία,τα παιδιά μαθαίνουν να σέβονται τους άλλους ανθρώπους να είναι ευγενικοί με τα ζώα και την φυση,Επίσης μαθαίνουν όλα τα βασικά που έχουμε στο βιβλίο μας από του σεισμούς τις φωτιές κτλ,Επίσης διδάσκονται τις έννοιες της δικαιοσύνης και μετά από κάποια ηλικία μαθαίνουν γράμματα..αυτό σημαίνει ότι το βιβλίο θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί από τους εκπαιδευτικούς..

 

8. Θεωρείτε ότι αρκούν μόνο οι γνώσεις για να μας προφυλάξουν  από τους κινδύνους που απειλούν καθημερινά τη ζωή μας;

Λ.Γ Μαγικά φίλτρα δεν υπάρχουν. Δεν διαβάζεις κάτι, οτιδήποτε κι αν είναι αυτό και αυτόματα το κάνεις κτήμα σου. Θέλει χρόνο. Καλώς ή κακώς, όταν καλείσαι να θέσεις τις γνώσεις σου σε εφαρμογή, και αναφέρομαι σε γνώσεις που σχετίζονται με τέτοια θέματα, η πρώτη αντίδραση είναι ο φόβος. Εκεί κατά πλειοψηφία λειτουργούμε με την αμυγδαλή, όπου το πρωτόγονο μας ένστικτο ξυπνάει και νιώθουμε… φόβο. Τόσο απλά. Όπως είπα, μαγικά φίλτρα δεν υπάρχουν, ο κόσμος θα είναι πάντα επικίνδυνος και η ύπαρξη μας επισφαλής. Και;… Θα πρέπει να σταθούμε μουδιασμένοι σαν ανήμποροι μπροστά σε αυτό; Το αντίθετο, …έχω να πω. Στον πόλεμο πας με όπλα και η γνώση είναι το καλύτερο.

Μ.Κ Θεωρώ πως οι γνώσεις μπορούν να μας βοηθήσουν αλλά χρειάζεται και η πρακτική εφαρμογή τους..τώρα θα μου πείτε (και τι πρέπει να κάνουμε;να χάσουμε επίτηδες το παιδί μας για να δούμε  τι θα κάνει, και πως θα αντιδράσει;)η κόρη μου είχαν πάει τα Χριστούγεννα για ψώνια με τη μητέρα και την νονά..μέσα σε ένα από τα μαγαζιά σε ένα γνωστό εμπορικό η μικρή πήγαινε μια στη μαμά μια στη  νονά,ώσπου κάποια στιγμή έχασε  και τις δύο..σοβαρά μιλάω... το αποτέλεσμα;;την έφερε η (κυρία με το ταμπελάκι)..σ αυτήν την περίπτωση μέσα στο βιβλίο λέμε, αν χαθείς ζητα βοήθεια  από την κυρία που έχει το ταμπελάκι του καταστήματος...αυτό το κάναμε στην εκπαίδευση με τη μικρή αρκετές φορές και ευτυχώς χειρίστηκε σωστά και χωρίς ιδιαίτερο πανικό ,ούτε βγήκε έξω απ το κατάστημα ούτε φώναζε για να τραβήξει τα βλέμματα κάποιου που δεν θα πρεπε.Μέσα απ αυτό το κομμάτι θα μπορούν και οι γονείς να  δουν ένα πρόβλημα να ρωτήσουν το παιδί. (Εσυ εδώ τι θα έκανες;ποιες θα  είναι οι αντιδράσεις σου σ αυτό το πρόβλημα;)κι έτσι βοηθάμε το παιδί να σκέφτεται τι θα έκαναν οι γονείς μου στο συγκεκριμένο πρόβλημα;και τι θα έκανα εγώ αν δεν ήταν οι γονείς μου μπροστά; κι έτσι αρχίζει το παιδί μέσα απ την εκπαίδευση να δημιουργεί το Αίσθημα του υπέρ εγώ , βοηθώντας το στην καθημερινότητά του..

 

9. Ποιοι είναι οι συνταξιδιώτες που σας οδήγησαν στην ολοκλήρωση τους συγγραφικού σας ταξιδιού;

Μου δίνετε την ευκαιρία με αυτή σας την ερώτηση να ευχαριστήσω ανθρώπους που δίχως αυτούς δεν θα υπήρχε το βιβλίο, τουλάχιστον όχι με αυτή την μορφή. Θα ξεκινήσω με τον εικονογράφο, τον Βασίλη Γκολγκάκη. Η αισθητική του, είχε ως αποτέλεσμα τη δημιουργία εικόνων που πιάνουν ακριβώς τον παλμό των παιδιών. Μία εναλλαγή ρεαλισμού και σουρεαλισμού, έντονα χρώματα, που δίνουν μια άλλη διάσταση σε αυτό που μέχρι τώρα έχουμε συνηθίσει στα παιδικά βιβλία. Αρχικά αντιμετώπισα την οπτική του με κάποια δυσπιστία όμως γρήγορα διαπίστωσα πως τα παιδιά λατρεύουν αυτού του είδους την εικονογράφηση. Είναι το πρώτο πράγμα που σχολιάζουν όταν ξεφυλλίζουν το βιβλίο. Δικαίως, λοιπόν θα πω, πως πολύ μεγάλο μέρος της επιτυχίας του, οφείλεται στον εικονογράφο μας. Επίσης, θέλω να αναφερθώ στην κυρία Αποστολία Ντέκοβα, κλινική και συμβουλευτική ψυχολόγο(MSc), Σύμβουλο Επαγγελματικού Προσανατολισμού(MSc) και συστημική - οικογενειακή ψυχοθεραπεύτρια, η οποία παρακολουθούσε την εξέλιξη του βιβλίου κατά τη συγγραφή του και οι συμβουλές τις ήταν παραπάνω από καθοριστικές. Αφιέρωσε πολύ χρόνο σε όλο αυτό και την ευχαριστώ πάρα πολύ για όλα. Και τέλος, την σχολή οδηγών, «Μάκης Περδικογιάννης», για την καθοδήγηση τους στο θέμα της οδικής ασφάλειας. Ο κύριος Περδικογιάννης, βοήθησε με κάθε δυνατό τρόπο. Είμαι πραγματικά ευγνώμων σε κάθε έναν τους ξεχωριστά. 

10. Που μπορούμε να βρούμε το βιβλίο το οποίο θα μας μάθει να προστατεύουμε τον εαυτό μας από τους διάφορους κινδύνους που καθημερινά μας απειλούν;

Σε όλα τα ενημερωμένα βιβλιοπωλεία σε όλη την Ελλάδα καθώς και στο σάιτ των εκδόσεων Υδροπλάνο.

Ευχαριστούμε πολύ. Να είστε καλά και να  είναι το βιβλίο σας καλοτάξιδο.

Εμείς σας ευχαριστούμε για την τιμή.