Ένα χνάρι στο χώμα-Χαρά Ανδρεΐδου

 

 Έχουμε τη χαρά να φιλοξενούμε στις Συγγραφοσυναντήσεις την κυρία Χαρά Ανδρεΐδου, η οποία θα μας μιλήσει για το βιβλίο της με τον τίτλο: Ένα χνάρι στο χώμα που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις ΚΑΚΤΟS.

Καλώς ορίσατε. Σας ευχαριστούμε πολύ. Μιλήστε μας για το συγγραφικό σας έργο.

Καλώς σας βρήκα, ευχαριστώ για την πρόσκληση. Σχετικά με το συγγραφικό μου έργο, το «Ένα χνάρι στο χώμα» είναι το πέμπτο μυθιστόρημά μου που έχει εκδοθεί, προηγήθηκαν το «Η αγάπη είναι πόλεμος» (2011), τα «Ημερολόγια διαδρομών» (2013),  «Στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα» (2014) και το «Τα άδεια κουτιά» (2016). Όλα τους είναι ψυχολογικά μυθιστορήματα, διαδραματίζονται στη σύγχρονη εποχή και αντλούν από αυτήν τα θέματά τους.  Προτιμώ πάντοτε να εστιάζω σε μικρό αριθμό ηρώων και σε περιορισμένο χρονικό διάστημα, σαν να κόβω μια φέτα από τη ζωή τους και τη βάζω στο μικροσκόπιο, για να μπορώ να τους μελετήσω σε βάθος και να τους παρουσιάσω από πολλές, διαφορετικές οπτικές γωνίες.

Ποια είναι η υπόθεση που διαδραματίζεται στο βιβλίο σας;

Η ιστορία μοιράζεται σε δυο πυλώνες. Ο πρώτος είναι ο μαγικός κόσμος μιας αρχαιολογικής ανασκαφής, καθώς αυτό είναι το σκηνικό στο μεγαλύτερο μέρος του βιβλίου. Οι ήρωές μου είναι αρχαιολόγοι ή εντάσσονται στην ανασκαφική ομάδα και μέσα σε αυτό το πλαίσιο βιώνουν όλες τις ανθρώπινες καταστάσεις, ζουν τη στιγμή, ονειρεύονται το μέλλον, συγκρούονται, ερωτεύονται, απογειώνονται και γκρεμίζονται. Ο άλλος πυλώνας είναι το πανεπιστημιακό κατεστημένο και τα δύσοσμα παιχνίδια που παίζονται εκεί, σε μια ανελέητη και αδηφάγα επιδίωξη της επιτυχίας και της απόκτησης της εξουσίας με κάθε τρόπο. Εξετάζω τον τρόπο που στέκονται οι ήρωές μου μέσα σε αυτά τα δύο πλαίσια, τη θέση που παίρνουν σε όσα τους συμβαίνουν, τον εσωτερικό και εξωτερικό αγώνα τους και τις τελικές τους αποφάσεις, αποφάσεις ζωής.                                   

 

ΗΗιστορία που παρουσιάζεται στο βιβλίο είναι επηρεασμένη  από προσωπικά βιώματα ή είναι δημιούργημα μυθοπλασίας;

Έχω σπουδάσει και έχω εργαστεί αρκετά χρόνια ως αρχαιολόγος, οπότε ό,τι αναφέρεται στη διαδικασία της ανασκαφής και στις έντονες συγκινήσεις που προσφέρει η αποκάλυψη της ιστορίας των ανθρώπων που είναι κρυμμένη χιλιάδες χρόνια μέσα στο χώμα, είναι προσωπικά βιώματα ανεκτίμητων στιγμών, τα οποία ήθελα να τα μοιραστώ με τους αναγνώστες. Οτιδήποτε αφορά τους χαρακτήρες του βιβλίου και τις μεταξύ τους σχέσεις είναι προϊόν μυθοπλασίας, το οποίο ωστόσο έχει τις ρίζες του σε ιστορίες του ευρύτερου χώρου που με κάποιον τρόπο υπέπεσαν στην αντίληψή μου και ήθελα κι αυτές να τις μοιραστώ.

 

οιΠοια μηνύματα θέλετε να παρουσιάσετε στους αναγνώστες μέσα από το βιβλίο σας;

Τα μυθιστορήματά μου έχουν πάντα πολλαπλά επίπεδα προσέγγισης, «όπως ένα κρεμμύδι» συνηθίζω να λέω. Ο κάθε αναγνώστης, ανάλογα με τα προσωπικά του βιώματα, τις ανάγκες του και τις αντοχές του, επιλέγει σε ποιο επίπεδο θα σταματήσει τη διείσδυσή του στο αφηγηματικό μου σύμπαν. Κάθε τρόπος είναι αποδεκτός και σεβαστός και – πιστεύω πως - αυτό είναι και το σωστό από τη στιγμή που ο συγγραφέας αποφασίζει να δώσει το έργο του στο κοινό. Βασικές έννοιες, ωστόσο, που διατρέχουν όλα τα βιβλία μου είναι η αυτογνωσία και η ενσυναίσθηση και η θέση που εμείς παίρνουμε απέναντί τους.

  

με  Ποιον ήρωα ή ηρωίδα αντίστοιχα που πρωταγωνιστεί στο βιβλίο σας ταυτίζεστε περισσότερο;

Ειλικρινά, με όλους, σε κάθε βιβλίο! Προσπαθώ για όλους να τους κατανοήσω και να τους αποκαλύψω σε όλο τους το βάθος και το εύρος, να διεισδύσω σε κάθε κρυφή πτυχή, σε κάθε αφανή αιτία, κάθε κρυμμένο μυστικό ή θαμμένη επιθυμία, σε τέτοιον βαθμό που είναι δύσκολο να μην ταυτίζομαι μαζί τους όταν τους περιγράφω. Ωστόσο, το ποιον ή ποιαν αγαπώ περισσότερο, γίνεται φανερό στον αναγνώστη.

Στο βιβλίο συναντάμε τη φράση:….Κι όλοι τα βιώνουμε και τα υπομένουμε και συνεχίζουμε να προσπαθούμε. Επειδή έχουμε ένα στόχο.

Πιστεύετε ότι θα πρέπει να υπομένουμε κάποιες δύσκολες καταστάσεις  στη ζωή μας, προκειμένου να πετύχουμε τους στόχους μας;

Πιστεύω πως πρέπει να είμαστε έτοιμοι να αντιμετωπίσουμε δύσκολες καταστάσεις, να έρθουμε σε σύγκρουση και με τον εαυτό μας και με τους άλλους, να εγκαταλείψουμε τις βεβαιότητές μας και τις συγκεκριμένες προσδοκίες μας ή τις κόκκινες γραμμές μας, και να δώσουμε την ευκαιρία σε κάθε κατάσταση να αποκαλυφθεί πλήρως, και στον εαυτό μας να δώσουμε τον χρόνο, το ανοιχτό μυαλό και την ευελιξία που χρειάζεται ώστε να τη γνωρίσουμε, να τη διερευνήσουμε, να τη δούμε στην προοπτική της και στις πραγματικές διαστάσεις της και, αφού τα κάνουμε όλα αυτά, τότε να πάρουμε τις αποφάσεις μας και να συνεχίσουμε πάνω σε ένα συγκεκριμένο μοντέλο ή να αποχωρήσουμε. Το ακριβές χρονικό σημείο αυτών των αποφάσεων είναι άμεση συνάρτηση των αντοχών που έχει ο καθένας μας και που τις περισσότερες φορές μάς εκπλήσσουν.

Διαβάζοντας το βιβλίο, μου έκανε εντύπωση η παρακάτω φράση: Ούτως ή άλλως βαδίζουμε όλοι στα τυφλά χωρίς σχέδιο και χωρίς οδηγό σε μια ζωή γεμάτη διλήμματα. Θέλετε να τη σχολιάσετε;

Θεωρώ πως όλοι – ή, έστω, οι περισσότεροι από εμάς – ξεκινάμε τη ζωή μας με επικά σχέδια, κλειδωμένους στόχους, συγκεκριμένες απαιτήσεις, κόκκινες γραμμές και όλα τα σχετικά. Καλά κάνουμε, πώς αλλιώς να ξεκινήσει κανείς αν όχι με τις υψηλότερες ιδέες; Στη διαδρομή, αργά ή γρήγορα, ο καθένας με τον τρόπο του, συναντάμε την πραγματική ζωή κι εκείνη μάς αναγκάζει να απεκδυθούμε τον πρότερο, σίγουρο για τον εαυτό του, εαυτό μας. Από κει και μετά, όπως το γράφω και στο βιβλίο, βαδίζουμε όλοι στα τυφλά χωρίς σχέδιο και χωρίς οδηγό σε μια ζωή γεμάτη διλήμματα. Έχοντας χάσει το πρότερο σχέδιό μας και κάθε βεβαιότητα που το συνόδευε, αναγκαζόμαστε να κόβουμε και να ράβουμε και να προσαρμοζόμαστε κάθε φορά στις νέες συνθήκες που αντιμετωπίζουμε και να κάνουμε ένα πάπλωμα για ως εκεί που φτάνουν τα πόδια μας. Κι αυτό το πάπλωμα είναι ραμμένο με διλήμματα αντί για κλωστές και με τις αποφάσεις που εμείς παίρνουμε σε κάθε δίλημμα. Για μένα, επιτυχία – τώρα πια, με τη σοφία που μου δίνουν οι εμπειρίες και η γνώση – δεν είναι να κάνω αυτό που μου αρέσει αλλά να καταφέρνω να μου αρέσει αυτό που κάνω.

Θεωρείτε ότι μπορούν με το δικό τους τρόπο όλοι οι άνθρωποι ν’ αφήσουν ένα χνάρι στο χώμα;

Πιστεύω ότι όλοι θέλουν να αφήσουν ένα χνάρι τους πίσω τους. Και θεωρώ ότι το κάνουν, ότι μπορούν να το κάνουν, αρκεί να είναι συμφιλιωμένοι με το πού και πώς θα το αφήσουν. Θα είναι στο χώμα, στην πέτρα  ή στο νερό, όπως αναφέρει και το επιτύμβιο επίγραμμα του Τζον Κητς που έχω επιλέξει ως μότο στο βιβλίο μου; Θα είναι στις καρδιές των κοντινών τους ανθρώπων ή θα αντέξει στον χώρο και στον χρόνο; Πολλές φορές παίζει και η μοίρα τα δικά της παιχνίδια. Πώς να μπορούσαν να φανταστούν όλοι αυτοί οι άνθρωποι, τους τάφους και τις ζωές τους των οποίων ανασκάπτουμε στο όνομα της επιστήμης, ότι το χνάρι τους θα έφτανε αιώνες και χιλιετίες μακριά, ότι θα τους γνωρίζαμε με τα ονόματά τους και η προσωπική τους ζωής θα γινόταν αντικείμενο διεξοδικής μελέτης;

Ποιοι είναι οι συνταξιδιώτες σας σ’ αυτό το συγγραφικό σας ταξίδι;

Όσοι κουβαλάω μέσα μου, όσοι βρίσκονται γύρω μου, οι κοντινοί και οι μακρινοί, και όσοι μελετάω τα χνάρια τους  και με επηρεάζουν.

  Που μπορούμε να βρούμε το βιβλίο σας ώστε να γνωρίσουμε το χνάρι πάνω στο χώμα;

Μπορείτε να το βρείτε σε όλα τα βιβλιοπωλεία σε όλη την Ελλάδα ή ακόμη και να το παραγγείλετε. Ο εκδοτικός οίκος, οι Εκδόσεις Κάκτος συγκεκριμένα, έχει φροντίσει για την πανελλήνια διανομή του και τον ευχαριστώ θερμά.

 

Ευχαριστούμε πολύ. Να είναι καλοτάξιδο το βιβλίο σας.

Σας ευχαριστώ κι εγώ για το ενδιαφέρον σας και για την ουσιαστική κουβέντα μας. Καλή συνέχεια.