Η καθημερινότητα ενός ιδιαίτερου παιδιού :Αικατερίνη Χριστοπούλου

 

Στη σημερινή παρέα μας είναι καλεσμένη μια γλυκιά Κρητικοπούλα, η κυρία Κατερίνα Λιγκουνάκη η οποία θα μας μιλήσει για το βιβλίο της <<Ρενάτε, Το άσπρο μαύρο της καρδιάς>>που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πηγή.

1.      Καλώς ορίσατε. Σας ευχαριστούμε πολύ. Θα θέλατε να μας μιλήσετε για το συγγραφικό σας έργο;

Καλώς σε βρήκα! Ευχαριστώ για την πρόσκληση να μιλήσουμε για τη Ρενάτε, την  πρώτη μου συγγραφική προσπάθεια. Είναι μία ιστορία εμπνευσμένη από την μεγάλη μου αγάπη για την ιστορία του Β’ Παγκοσμίου πολέμου στην Ελλάδα και στην Ευρώπη γενικότερα.

 

2.      Ρενάτε  Το άσπρο μαύρο της καρδιάς. Ο αναγνώστης καταλαβαίνει ότι η λέξη Ρενάτε  αναφέρεται σε κάποιο γυναικείο όνομα.  Η φράση όμως : <<Το άσπρο μαύρο της καρδιάς>> άραγε παραπέμπει σε μία ψυχολογική αστάθεια στην οποία βρίσκεται η ηρωίδα;

Η υπόθεση της Ρενάτε εκτυλίσσεται σε μία ζοφερή χρονική περίοδο για την  Ελλάδα, αυτή του Β’ παγκοσμίου πολέμου. Και όπως σε κάθε πόλεμο, ανατρέπονται οι ισορροπίες, σε εθνικό αλλά και σε προσωπικό επίπεδο. Μέλημά μου σε αυτό το βιβλίο, ήταν να επικεντρωθώ στην ψυχολογία των ηρώων μου, στις επιλογές που αναγκαστικά πρέπει να κάνουν για να ανταπεξέλθουν στις δυσκολίες και πώς αυτές επηρεάζουν την πορεία της ζωής τους. Στην ομίχλη του πολέμου, τα πάντα χάνουν την σαφήνειά τους και πολλές φορές, οι περιστάσεις τους αναγκάζουν να ενεργήσουν με τρόπο που σε καμία περίπτωση δε θα το έκαναν εν καιρό ειρήνης. Το ‘Ασπρο-μαύρο’ παραπέμπει στα δύο άκρα, στο σωστό και το λάθος, το καλό και το κακό, το δίκαιο και το άδικο αλλά και στο ρόλο που παίζει στη λήψη των αποφάσεων η λογική και η καρδιά. Η μία θέτει όρια και η άλλη τα παραβιάζει.

  

3.      Θα θέλατε να μας μιλήσετε με λίγα λόγια για την υπόθεση που διαδραματίζεται στο βιβλίο σας;

Αθήνα, 1938

Η Ειρήνη, απ’ όταν θυμόταν τον εαυτό της ονειρευόταν να κατακτήσει τον κόσμο με το πιάνο της. Δύο πράγματα μόνο δεν είχε υπολογίσει. Τον έρωτα και τον πόλεμο.
Το όνειρο για καριέρα στη μουσική της το στέρησε ο άντρας της, ο Σταύρος. ‘Τι θα πει ο κόσμος; Ότι δεν μπορεί ο Σταύρος Ιωάννου να συντηρήσει τη γυναίκα του; Πιάνο έχουμε στο σπίτι, να κάθεσαι να παίζεις να ευχαριστιέται η ψυχή σου’. Το Σταύρο, της τον στέρησε ο πόλεμος. Και το πιάνο της παρηγοριάς, ήταν το πρώτο που έφυγε απ’ το σπίτι, με το που άρχισε η κατοχή, με αντάλλαγμα έναν τενεκέ λάδι.

Άνοιξη του ’43... Μία επισκέπτρια από το παρελθόν φέρνει ξανά την Ειρήνη κοντά στη μεγάλη της αγάπη, τη μουσική, και της προσφέρει την αναγνώριση, που θα έρθει όμως από την πιο απροσδόκητη πηγή, και ένας φόνος την αναγκάζει να γίνει φυγάς στον ίδιο της τον τόπο και ν’ αναζητήσει καταφύγιο στη φωλιά του λύκου. Εκεί θα ανακαλύψει ότι στη ζωή δεν είναι όλα άσπρα ή μαύρα, όπως τα πλήκτρα του πιάνου της και ότι η φωτιά που καίει μέσα της είναι πιο δυνατή από αυτήν του πολέμου. Θα βρει τον έρωτα, τον απαγορευμένο, τον ντυμένο τη στολή του κατακτητή όμως με βλέμμα καθάριο.

Πώς γίνεται κάτι τόσο λάθος να το νιώθει τόσο σωστό; Και ποιο θα είναι το τίμημα;

 

4.      Η επιλογή του ονόματος Ειρήνη για την κεντρική ηρωίδα είναι τυχαία επιλογή ή μήπως θέλετε να περάσετε κάποιο μήνυμα μέσα απ’ αυτό;

Χαίρομαι που με ρωτάς, όντως το όνομα Ειρήνη εν καιρό πολέμου παίρνει μία πολύ ιδιαίτερη σημασία. Και καθώς προχωράει η ιστορία μας, η κοπέλα αυτή αλλάζει ταυτότητες, υπόσταση και ονόματα: Ειρήνη για τους αγαπημένους της, Ιρένε για τη Γερμανίδα δασκάλα της, Ρενάτε ‘αναγέννηση’ για τον αγαπημένο της.

 

5.      Μέσα στο βιβλίο ο αναγνώστης συναντά τη φράση. Η μουσική μαλακώνει τις ψυχές όλων των ανθρώπων και των καλών και των κακών. Τι εννοείτε με τη συγκεκριμένη φράση;

Θα σου απαντήσω με ακόμα ένα κομμάτι μέσα από το βιβλίο: «Μπροστά στη μουσική, είμαστε όλοι ίδιοι. Η μουσική μιλάει όλες τις γλώσσες, λέει αυτό που οι λέξεις αδυνατούν να εκφράσουν. Πόσος έρωτας, πόση απογοήτευση, πόση αισιοδοξία βρήκαν έκφραση σε αντάτζιο, πρελούδια και σονάτες, γραμμένες από συνθέτες όπως ο Αλμπινόνι, ο Σοπέν, ο Βιβάλντι. Με κάθε νότα, έστελναν ένα μήνυμα στον κόσμο. Η μουσική εξημερώνει, καταλαγιάζει τα πάθη, εκμηδενίζει τις διαφορές. Μακάρι να’ ταν όλα μουσική...»

 

6.      Η Ειρήνη παρόλο που πέρασε τόσες δυσκολίες ένιωσε ότι είχε μία δεύτερη ευκαιρία. Μία ευκαιρία που ενώ όλοι τη δικαιούνται δυστυχώς μόνο σε λίγους προσφέρεται.  Στην περίπτωση που παρουσιαστεί μία ευκαιρία στη ζωή μας αντίθετη με τις αρχές και τα πιστεύω που έχουμε, θα πρέπει να την εκμεταλλευτούμε και να την αξιοποιήσουμε κατάλληλα για να βελτιώσουμε τη ζωή μας;

Το ταξίδι της ζωής μας είναι γεμάτο εμπόδια και η προσωπική ευτυχία δύσκολο να επιτευχθεί. Οι αρχές του καθενός μας είναι διαφορετικές, είναι όμως η ραχοκοκαλιά μας, είναι η ηθική μας πυξίδα. Όπως η πυξίδα δεν είναι στυφή, όπως η ραχοκοκαλιά μας δεν είναι άκαμπτη, έτσι κι εμείς οι ίδιοι είμαστε ευέλικτοι. Πιστεύω σε όλους μας υπάρχει ένα μικρό περιθώριο όπου είναι αποδεκτό να κάνουμε μικρές υποχωρήσεις, όμως σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να προδίδουμε τα πιστεύω μας. Μας ορίζουν, είναι η ταυτότητά μας. Και η Ειρήνη αρπάζει την ευκαιρία όταν της προσφέρεται μία, έστω, στρεβλωμένη μορφή του ονείρου της για μια σταδιοδρομία στη μουσική. Όμως, βάζει τα όριά της και τη φέρνει στα μέτρα της. Ο Έλβις Πρίσλει είχε πει ότι οι αξίες μας είναι σαν τα δακτυλικά μας αποτυπώματα: ο καθένας έχει τα δικά του όμως τα αφήνουμε σε ό,τι κάνουμε.

 

7.      Σε ποια κατηγορία κατατάσσεται το βιβλίο σας. Ιστορικό, μυθιστόρημα, ιστορία αληθινής αγάπης βγαλμένη από την ίδια τη ζωή και γιατί;

Το βιβλίο αυτό ακουμπά πάνω σε πραγματικά ιστορικά γεγονότα τα οποία βοηθούν το μυθιστόρημα να εξελιχθεί. Είμαι σίγουρη ότι όλες αυτές οι μικρές ιστορίες που υφαίνονται μέσα στην κεντρική ιστορία της Ειρήνης, θα έγιναν κάποια στιγμή και στην αληθινή ζωή καθώς, πολύ συχνά η πραγματικότητα είναι πολύ πιο τρομερή από τη φαντασία.

 

8.      Η Ειρήνη δε σταματάει να ονειρεύεται ακόμα κι αν οι δυσκολίες που έχει να αντιμετωπίσει φαίνονται να  είναι πολλές.  Δε λυγίζει, δεν σταματά να ελπίζει. Είναι τόσο εύκολο πιστεύετε για τον άνθρωπο να συνεχίζει να ονειρεύεται ακόμα και αν όλα φαίνονται να είναι χαμένα γύρω του;

Το εύκολο είναι να παραιτηθεί κανείς. Η ελπίδα είναι κινητήριος δύναμη. Φοβάται και η Ειρήνη, μια απλή κοπέλα είναι που βρίσκεται σε λάθος μέρος τη λάθος στιγμή και το πληρώνει αυτό. Όμως, ακόμα και όταν όλα φαίνονται χαμένα, αρνείται να υποκύψει. Επιλέγει να συνεχίσει να ονειρεύεται, να βλέπει φως εκεί που όλοι βλέπουν έρεβος. Επιλέγει να πιστεύει μέσα της ότι το σχέδιο της ζωής δε μπορεί να έχει προβλέψει μόνο δυστυχία για εκείνη. Και συνεχίζει…

 

9.      Ποιο ήταν το ερέθισμα που σας ώθησε στη συγγραφή του συγκεκριμένου βιβλίου και οι συνοδοιπόροι που σας  βοήθησαν στην ολοκλήρωση του συγγραφικού σας ταξιδιού;

Διαβάζω πολύ, κυρίως σύγχρονη ξένη λογοτεχνία που καταπιάνεται με τον Β’ Παγκόσμιο και με τον καιρό έπλασα κι εγώ στο μυαλό μου τη δική μου ιστορία, με τους ήρωές μου. Όμως, αυτό που ήθελα να κάνω, ήταν να μπω στο μυαλό μίας νέας κοπέλας που βρέθηκε στην καρδιά του πολέμου. Που έχασε όλα όσα αγαπούσε, έμψυχα και μη. Να νιώσω το φόβο της, την ανασφάλειά της, την αναγκαστική έλλειψη σκοπού, ονείρων, στόχων, να μοιραστώ τα διλήμματά της, τις προκλήσεις και τις αποφάσεις που κλήθηκε να πάρει. Συνοδοιπόροι μου ήταν η οικογένειά μου και οι φίλες μου που με ενθάρρυναν σε κάθε στάδιο αυτού του ταξιδιού, από το να μη σταματήσω να γράφω μέχρι να στείλω το βιβλίο μου για αξιολόγηση και έκδοση. Επίσης, οι εκδόσεις Πηγή που διέκριναν τις δυνατότητες της Ρενάτε και της έδωσαν την ευκαιρία να μπει στις καρδιές των αναγνωστών.

 

10.  Πολλοί μελλοντικοί σας αναγνώστες θα ήθελαν να γνωρίσουν τη Ρενάτε και να αντλήσουν το θάρρος και τη δύναμη που κρύβει η ψυχή της. Που μπορούν να αναζητήσουν το βιβλίο σας  ώστε να εκπληρώσουν την επιθυμίας τους;

Εύχομαι καλή ανάγνωση σε όλους όσους επιλέξουν να κάνουν ένα ταξίδι στο χρόνο με τη Ρενάτε. Θα τη βρείτε, φυσικά, στην ιστοσελίδα των εκδόσεων Πηγή στον σύνδεσμο https://www.pigi.gr/product/renate-to-aspro-mavro-tis-kardias/ καθώς επίσης και σε όλα τα ελληνικά βιβλιοπωλεία. Στα μεγάλα και γνωστά, άμεσα, και στα αγαπημένα μικρά, με παραγγελία. Στην Κύπρο, η Ρενάτε δίνει δυνατό παρόν στα βιβλιοπωλεία Πάργα και Σολώνειον.

 

 

Ευχαριστούμε πολύ. Ευχόμαστε να είναι καλοτάξιδο το βιβλίο και να γεμίσει τις καρδιές όλων μας με τρυφερά συναισθήματα και με το μεγαλείο που έχει η ανθρώπινη ψυχή όταν λυγίζει να βρει τη δύναμη να σταματήσει ξανά όρθια.