ΒΑΛΙΑ ΚΑΡΑΜΑΝΟΥ ΜΑΥΡΑ

 Έχουμε τη χαρά να υποδεχτούμε στην παρέα μας την κυρία Βάλια Καραμάνου η οποία  θα μας μιλήσει για το συγγραφικό της έργο  και ιδιαίτερα για το βιβλίο της ΜΑΥΡΑ που κυκλοφόρησε τελευταία.

1.      Καλώς ορίσατε. Σας ευχαριστούμε πολύ. Μιλήστε μας λίγο για το συγγραφικό σας έργο.

 

Καλώς σας βρήκα και σας ευχαριστώ πολύ για την φιλοξενία! Ως κόρη συγγραφέα γεννήθηκα μέσα στα βιβλία γνωρίζοντας μεγάλες λογοτεχνικές μορφές. Σπούδασα μάλιστα και κλασική φιλολογία.  Η συστηματική όμως ενασχόλησή μου με την συγγραφή έγινε το 2004, όταν -μετά τον θάνατο του πατέρα μου- συνεργάστηκα με τον Σάμη Γαβριηλίδη προκειμένου να ολοκληρώσουμε  ένα ημιτελές έργο του. Κατόπιν εξέδωσα στον ίδιο εκδοτικό οίκο την συλλογή διηγημάτων «Το πηγάδι» (2011) και την νουβέλα «Αστεροειδής Γλυκάνισος» (2012). Ακολούθησαν τα εξής μυθιστορήματα: «Για σένα» (εκδόσεις Αστάρτη 2014), «Λίβηθρα» (εκδόσεις Σαΐτα 2015), «Έκπτωτοι» (εκδόσεις Σαΐτα 2016), «Κόκκινα δέντρα» (εκδόσεις Ωκεανίδα 2017). Τα τελευταία χρόνια συνεργάζομαι με τις εκδόσεις Φιλύρα, όπου εκδόθηκαν τα  μυθιστορήματα «IN TENEBRIS» (2020), «Kitsune» (2021) και «Μαύρα» (2021). Επίσης, τον Σεπτέμβριο του 2020 κυκλοφόρησε το πρώτο μου γαλλόφωνο βιβλίο στην Γαλλία με τίτλο «La Grece, ombre et Lumiere» από τις εκδόσεις Monemvassia. Πρόκειται για μια συλλογή από νουβέλες. Αυτή την περίοδο βρίσκεται υπό έκδοση στην Γαλλία το μυθιστόρημα «Kitsune».

 

 

2.      Το τελευταίο σας συγγραφικό παιδί με τον τίτλο ΜΑΥΡΑ στηρίζεται σε  κάποια προσωπικά σας βιώματα ή είναι αποτέλεσμα της μυθοπλασίας;

 

Η «Μαύρα» είναι προϊόν μυθοπλασίας. Ωστόσο, στηρίζεται  σε ρεαλιστική βάση, όπως και τα υπόλοιπα έργα μου. Ο μύθος πηγάζει από  δοξασίες της Αργολίδας, μια και ο τόπος δράσης (η Μαραθιά) είναι υπαρκτό χωριό και πλέον ερημωμένο. Από την άλλη πλευρά, η ζοφερή εικόνα της πανδημίας είναι ο τρόπος ζωής μας τα τελευταία χρόνια που έφερε στην επιφάνεια πολλά προβλήματα στις ανθρώπινες σχέσεις. Μέσα σε αυτό το «αληθινό» πλαίσιο ενσάρκωσα μια ιστορία φαντασίας με στοιχεία που θα μπορούσαν να είναι πραγματικά. Διάχυτα συναισθήματα  φυσικά είναι η νοσταλγία του πρώτου έρωτα, αλλά και η αίσθηση της απώλειας

 

 

 

3.      Ο τίτλος ΜΑΥΡΑ προσωπικά με περιπλάνησε . Νόμιζα ότι αναφερόταν  στο χρώμα μαύρα  κι όμως στο βιβλίο πρόκειται  για γυναικείο όνομα. Πως και επιλέξατε αυτό το σπάνιο όνομα για την ηρωίδα σας;

Η έμπνευση πηγάζει από τα παιδικά μας χρόνια και τις καλοκαιρινές μας διακοπές στην Αργολίδα. Σε διάφορες οικογενειακές εκδρομές σε μακρινά μοναστήρια εντυπωσιαζόμασταν από τα σπάνια ονόματα που διάλεγαν οι μοναχές πριν την κουρά τους. Δύο ονόματα ξεχώριζαν: Μαύρα και Μελάνη. Ένα ξεχωριστό όνομα λοιπόν ταιριάζει σε  ένα ξεχωριστό κορίτσι, όπως αυτό της ιστορίας.

 

 4 .Η υπόθεση του βιβλίου σας  ταυτίζεται με την πανδημία  του covid 19 η οποία  έχει επηρεάσει τη ζωή  των ανθρώπων σ’ ολόκληρο τον πλανήτη. Η δική σας  καθημερινότητα  έχει επηρεαστεί από τον απρόσκλητο επισκέπτη που έχει εισβάλλει στη ζωή μας;

Ως ένα σημείο, δοκιμαζόμαστε  και μεις από τον απρόσκλητο «επισκέπτη». Ωστόσο, θεωρώ πως πόλεμοι, πανδημίες, θεομηνίες είναι φαινόμενα συνυφασμένα με την ανθρώπινη ύπαρξη και το μυστικό επιβίωσης είναι η προσαρμογή. Κάθε ασύμμετρη απειλή μπορεί να είναι η αφορμή να αλλάξει ο κόσμος προς το καλύτερο ή το χειρότερο, καθώς επαναπροσδιορίζονται οι αξίες. Αναμένουμε λοιπόν την γέννηση του νέου κόσμου.

5.Μέσα στο βιβλίο γίνεται αναφορά στην Αγία Μαύρα . Θέλετε να μας αναφέρετε λίγα λόγια για την Αγία  που για τους περισσότερους από μας  δεν είναι και τόσο γνωστή;

Η Αγία Μαύρα είναι πολιούχος της Λευκάδας, από την οποία πήρε το νησί το όνομά του κατά τη διάρκεια της Ενετοκρατίας (Santa Maura). Γιορτάζει στις 3 Μαΐου, στην επέτειο του θανάτου της. Λέγεται μάλιστα πως μαρτύρησε δια του Σταυρού μαζί με τον σύζυγό της  Τιμόθεο στην Αίγυπτο τον 3ο αιώνα, προκειμένου να μην προδώσουν την πίστη τους. Ήταν και οι δύο νέοι και νιόπαντροι.  Η εβδομάδα του εορτασμού της έχει συνδεθεί – κυρίως στα Επτάνησα- με διάφορες προλήψεις (πως θα συμβεί για παράδειγμα κάτι κακό αν κάποιος εργαστεί) ίσως και λόγω της ετυμολογίας του ονόματος. Πάντα το «μαύρο» συνδέεται με το πένθος.

6. Η μετάνοια θέλει θυσία , θέλει αίμα… μία φράση που συναντάμε μέσα  στο βιβλίο. Πως αντιλαμβάνεστε τη συγκεκριμένη φράση;

«Θυσία και αίμα», μαρτύριο. Για τον ήρωα είναι μια νοσηρή θέαση της πραγματικότητας. Για μένα προσωπικά, μιλώντας μεταφορικά, θα έλεγα πως κάθε μεταμέλεια είναι ένας θάνατος ενός κομματιού μας και αυτό προϋποθέτει την θυσία, την απώλεια προκειμένου να γεννηθεί κάτι καινούργιο και πιο ανθρώπινο. Δεν υπάρχει όμως γέννα χωρίς ωδίνες, ζωή χωρίς θάνατο.

7. Πιστεύετε και εσείς όπως ο Προέδρος της Μαραθιάς ότι τα σπίτια δεν έχουν αξία όταν είναι κλειστά;

Τα σπίτια έχουν ζωή όταν κατοικούνται ειδικά από ανθρώπους που τα αγαπούν. Όταν εκείνοι φεύγουν κι αυτά ερημώνουν, γίνονται θλιβερά αποτυπώματα μιας ξεχασμένης ζωής. «Στοιχειώματα» μακάβριων  ενθυμίων.

8. Όπως είναι γνωστό η Σταύρωση προηγείται της Ανάστασης . Πρέπει όμως να  θυσιαστεί κάποιος για να λυτρωθεί από τυχόν δυσκολίες που αντιμετωπίζει;

Για να βρει κάποιος την Λύτρωση, ν’ αναστηθεί, οφείλει να θυσιάσει κάποια κομμάτια του εαυτού του πρώτιστα που τον «τραβούν» προς τα κάτω. Ίσως  χρειαστεί να κάνει δύσκολες επιλογές που θα τον βοηθήσουν ν’ αντιμετωπίσει δραστικά τα προβλήματά του. Επομένως «θυσία» και Ανάσταση – κατά έναν τρόπο- πάνε μαζί.

 

 

9. Θεωρείτε ότι η πανδημία του Covid  θέλει να διδάξει τους ανθρώπους;

Κάθε πανδημία, κάθε καταστροφή δίνει ένα σκληρό μάθημα ζωής στην ανθρωπότητα. Ελπίζω να μάθουμε το δικό μας μάθημα, να συνειδητοποιήσουμε πόσο εύθραυστη είναι η ανθρώπινη ζωή και πόσο οφείλουμε να την σεβόμαστε. Και όχι μόνο αυτό, η στάση ανθρώπων και κρατών πρέπει να βασίζεται στον σεβασμό και στην Δημοκρατία. Χωρίς αυτά δεν αξίζει να σωθεί ο κόσμος μας.

 

10. Ποιοι είναι οι συνοδοιπόροι σας σ’ αυτό το συγγραφικό σας ταξίδι;

Κάθε συγγραφικό ταξίδι είναι μοναχικό. Είμαι μόνη με τους ήρωές μου, τις αναμνήσεις μου και τα προβλήματα που με βασανίζουν. Και πάντα ανησυχώ για όσα συμβαίνουν γύρω μου ή είναι πιθανόν να συμβούν. Γι’ αυτό το μόνο που κάνω είναι να δίνω μια πιθανή και ζοφερή εκδοχή των πραγμάτων σε έναν σύγχρονο κόσμο που δυστυχώς καταρρέει.

 

 

 

Ευχαριστούμε πολύ. Ευχόμαστε να είναι καλοτάξιδο το βιβλίο σας.

Σας ευχαριστώ θερμά για την φιλοξενία και το ενδιαφέρον ερωτηματολόγιο!




 



 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 


 

 


 


 

 

 

 

 


 


 

 


Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Παιδικές ψυχές στο Αιγαίο Πέγκη Ιωάννου

Η καθημερινότητα ενός ιδιαίτερου παιδιού :Αικατερίνη Χριστοπούλου

Η Ευχή της Γιαγιάς-Κυριακή Κηρυττοπουλου